دعاي سريع الاجابه براي ثروتمند شدن سريع و عظيم
از بخش دعا امروز قصد داريم "دعاي سريع الاجابه براي ثروتمند شدن" كه داري منبابع اسلامي هستند را منتشر كنيم.درسته كه دعاهاي سريع الاجابه براي ثروتمند شدن اما بدون تلاش , اراده و پشتكار رسيدن به موفقيت و پولدار شدن امكان پذير نيست.
اولين دعاي سريع الاجابه براي پولدار شدن
پيامبر اكرم(ص) فرمود: من آيه اى را در قرآن مى شناسم كه اگر تمام انسانها دست به دامن آن شوند براى حل مشكلات آنها كافى است و آن آيات سوّم و چهارم سوره طلاق است
«وَ مَنْ يَتَّقِ اللهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً* وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْث لا يَحْتَسِبُ وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللهِ فَهُوَ حَسْبُهُ اِنَّ اللهَ بالِغُ اَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللهُ لِكُلِّ شَيْىء قَدْراً»
دومين دعاي سريع الاجابه براي ثروتمند شدن
ختم آيه من يتق الله جهت وسعت رزق و روزي
پنجشنبه اول ماه شروع كرده و تا چهل و يك روز هر روز سيصد و پنجاه و نه مرتبه آيه مذكور- آيات دو و سه سوره طلاق: و من يتق الله تا لكل شي قدرا – را بدون تكلم با كسي بخواند كه بسيار مجرب است و بعد از اتمام هر آيه بگويد: “يا فتاح يا رزاق يا واسع” كند و او را از جايي كه گمان ندارد روزي مي دهد و هر كس بر خدا توكل نمايد خدا او را كفايت مي كند و خداوند فرمان خود را به انجام مي رساند و خدا براي هر چيزي اندازه اي داده است.
اين آيه از اميد بخش ترين آيات قرآن كريم است كه تلاوت آن دل را صفا و و جان را نور مي بخشد در حديثي از ابوذر غفاري نقل شده كه حضرت رسول اكرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: من آيه اي را در قرآن مي شناسم كه اگر تمام انسانها دست به دامن آن زنند براي حل مشكلات آنها كافي است پس آيه فوق را سه مرتبه با تكرار تلاوت فرمود.
و در حديث ديگر فرمود: خداوند پرهيزگاران را از شبهات دنيا و حالات سخت مرگ و شدائد روز قيامت رهايي بخشيد. البته مفهوم آيه اين نيست كه انسان دست از تلاش و كوشش بكشد.
امام صادق عليه السلام فرمود: وقتي آيه فوق نازل شد عده ي درها را به روي خود بسته و رو به عبادت آوردند و گفتند خداوند روزي ما را عهد ه دار شد. اين خبر به گوش پيغمبر رسيد كسي را نزد آنها فرستاد كه چرا چنين كرده ايد هر كس چنين كاري كند دعاي او مستجاب نمي شود بر شما باد بر كار و تلاش همراه با تقوا.
سومين دعاي سريع الاجابه براي ثروتمند شدن
علم بهتر است يا ثروت؟
از موارد تجربه شده و مفيد ختم «اذا وقعه» است كه از امام سجاد عليه‌السلام روايت شده و علامه مجلسي (ره) آن را نقل نموده اند. اين ختم به صورت زير مي‌‌باشد:
اگر اول ماه (قمري) روز دوشنبه بود، از روز اول تا چهاردهم، سوره واقعه خوانده شود، و مقدار خواندن هر روز به تعداد شماره روزهاست، به اين شكل كه در روز اول ـ مثلا ـ يك مرتبه، و در روز چهاردهم چهارده مرتبه خوانده مي‌شود.
بعد از اتمام خواندن سوره واقعه در هر روز،اين دعا نيز خوانده شود: «اَللّهُمَّ اِنْ كانَ رِزْقي فِي السَّماءِ فَأنْزِلْهُ وَ اِنْ كانَ فِي الْاَرْضِ فَأخْرِجْهُ وَ اِنْ كانَ بَعيداً فَقَرِّبْهُ وَ اِنْ كانَ قَريباً فَيَسِّرْهُ وُ اِنْ كانَ قَليلاً فَكَثِّرْهُ وَ اِنْ كانَ كَثيراً فَبارِكْ لي فيهِ وَ أرْسِلْهُ عَلي اَيْدي خِيارِ خَلْقِكَ وَ لا تُحْوِجْني اِلي شِرارِ خَلْقك. وَ اِنْ لَمْ يَكُنْ فَكَوِّنْهُ بكِيْنُونِيَّتِكَ وَ وَحْدانِيَّتِكَ، اَللّهُمَّ انْقُلْهُ اِلَيََّ حَيْثُ اَكُونُ وَ لا تَنْقُلْني اِلَيْهِ يَكُونُ، اِنَّكَ عَلي كُلِّ شَِيْءٍ قَديرٌ. يا حَيُّ يا قَيُّومُ، يا واحِدُ يا مَجيدُ، يا بَرُّ يا رَحيمُ يا غَنيُّ ، صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ تَمِّمْ عَلَيْنا نِعْمَتَكَ، وَ هَنِّئْنا كَرامَتَكَ، وَ اَلْبسْنا عافيَتَكَ.»
و در هر پنجشنبه‌اي كه در اين ميان ـ اول تا چهاردهم ـ قرار دارد اين دعا خوانده شود:«يا ماجِدُ، يا واحِدُ، يا جَوادُ، يا حليمُ، يا حَنّانُ، يا مَنّانُ، يا كَريمُ اَسْألُك تُحْفَةً مِنْ تحَفِكَ تَلُمُّ بها شَعْثي وَ تَقْضي بها دَيْني وَ تُصْلِحُ بها شَأني برَحْمْتِكَ يا سَيِّدي» (بيان آيت الله العظمي سيد “صادق روحاني” در مورد دعايي براي ثروتمند شدن )
ذكري كه روزي را فراوان مي كند ! دعاي سريع الاجابه براي ثروتمند شدن
كسي كه مي خواهد روزي اش فراوان شود، اين ذكر را بسيار بگويد و در آغاز و پايان آن هم، يك صلوات بفرستد… (أَغنِني بِحَلالِِكَ عَنِ حَرامِكَ، وَ بِفَضلِكَ عَمَّن سِواك: خدايا! مرا به وسيله حلالت از حرام خويش بي نياز كن، و با فضل و بخشش خودت، از هر چه غير خودت بي نياز ساز!)[گوهرهاي حكيمانه ، آيت الله بهجت ،ج۱۴]
صبر و شكيبايي در برابر فقر و كمبودها
فقرا در كمبودها و فقر و نداري، بايد صبر و شكيبايي داشته باشند؛ و بدانند كه آنها هم از نعمت هاي ديگري برخوردارند كه اغنيا برخوردار نيستند. و ثروتمندان، بلاها و ابتلائات و گرفتاريهايي دارند كه مستضعفان و محرومان ندارند! [در محضر بهجت:ج۱/ص۶۸]
خوبي و خوشي عيش، تنها به زيادي وسايل راحتي نيست؛ راحتي دروني و رفاه و خوشي و آرامش دل، به داشتن وسايل رفاه و راحتي نيست؛ بلكه چه بسا وسايل رفاه، اسباب نگراني و ناراحتي و اضطراب دروني را فراهم كنند! [در محضر بهجت:۱/۶۸]
هر كس به روحِ خود توجه كند، مي بيند كه از سنخ اين جا نيست؛ بلكه براي انجام كاري و تحصيل امري، چند روزي به اين جا آمده است و دوباره باز مي گردد: (مَن عَرَفَ نَفسَهُ، عَرَفَ رَبَّه: هر كس خود را شناخت، پروردگارش را شناخته است.)
ماديات را تنها وسيله قرتار دهيم ، نه هدف نهايي
خدا كند كه ماديات براي ما وسيله باشند، به گونه اي كه وقتي امور دنيويه به ما اقبال كردند، سبب تأكيد و اقبال ما به امور معنويه و آخرت گردند. [در محضر بهجت:ج۱/ص۸۲]
بعضي از علما با سفارش به نماز اول وقت و يا نماز شب، زندگي آينده فرزندانشان را تأمين كردند. [در محضر بهجت:ج۱/ص۸۵]
داشتن وسايل راحتي و رفاه، غير از راحتي و رفاه و آرامش دل است: (اَلا بِذِكرِ اللهِ تَطمَئِنُّ القُلُوبُ…: تنها وسيل? آرامش دل، ذكرُ الله است) ولي ما بر اسباب تكيه مي كنيم و از مسبّبُ الاسباب غافل هستيم. [در محضر بهجت:ج۱/ص۸۶]
ما زياد غصه رزق و روزي را مي خوريم!
خداوند تعالي در قرآن، به همان طريقي كه معاد، قيامت، بهشت و جهنّم را بيان نموده اند، به همان طريق مي فرمايند: (رزق و روزي همه بندگان را من مي دهم.) [فيضي از وراي سكوت:ص۲۳۰]
اگر ما به اندازه اي كه اين بچه به مادرش اطمينان دارد به خداوند اطمينان داشتيم، و مي دانستيم كه هر چه از او بخواهيم مي دهد، هيچ مشكلي نداشتيم و همه كارهايمان درست مي شد.[فريادگر توحيد:ص۱۶۲]
ثروت
هر كس به روحِ خود توجه كند، مي بيند كه از سنخ اين جا نيست؛ بلكه براي انجام كاري و تحصيل امري، چند روزي به اين جا آمده است و دوباره باز مي گردد: (مَن عَرَفَ نَفسَهُ، عَرَفَ رَبَّه: هر كس خود را شناخت، پروردگارش را شناخته است.)[نكته هاي ناب:ص۸۵]
اگر بالغير بودن را فهميديم [يعني همه چيز از خدا است]، اقبال است؛ و در اين حال، هر چه از او بخواهي، مي شود و خداوند به او خطاب مي كند (إِلَي المَلِكِ الحَيِّ القَيُّوم: به بنده ام، كه پادشاهِ زنده و پابرجا است!) زيرا بنده وقتي رو به آن طرف مي كند، ازل و ابد را به هم پيوند مي دهد، و وقتي رو به اين طرف مي كند، پشت پاي خود را هم نمي بيند![نكته هاي ناب:ص۸۹]
ما وقتي اين گونه كرامت ها را [از اهلش] مي بينيم، با خود مي گوييم: اي كاش ما هم مي توانستيم انجام دهيم! و حال اين كه چنين كرامت ها كجا، و امكان معرفت و خداشناسي كه خدا به ما داده است كجا؟![در محضر بهجت:ج۲/ص۱۵۸]
داستان خدا كند يقين او، روزى او باشد!
آقا سيّد على قاضى طباطبايى ـ رحمه اللّه با اين كه منقطع بود ” اَشَدَّ الانْقِطاعِ ” او، حتّى از انقطاع طلاّب منقطع تر بود ـ زيرا آن ها راه خانه ى علما و مراجع را مى دانستند ولى او آن را هم نمى دانست ـ مى گفت: هفتاد سال از عمرم گذشته يا بيشتر، ولى يك شب نشده است كه بگوييم، امشب شام نداريم. خدا كند هر كسى يقينِ او، روزىِ او باشد!پيرمردى در كاروانسرايى ساكن بود. قافله اى وارد شدند و شام خوردند، مقدارى زياد آمد، گفتند: ببينيم آيا كسى در اين جا هست، جست و جو كردند و به آن پيرمرد رسيدند و به او گفتند: شام خورده اى؟ گفت: نه. گفتند: مقدارى غذا داريم، آيا ميل دارى؟ گفت: اگر شكر پلو باشد مى خواهم، ولى چون غذاى آن ها پلو مرغ بود قبول نكرد. قافله ى ديگر آمد آن ها هم غذاى ديگرى داشتند لذا باز قبول نكرد و گفت: اگر پلو شكر باشد مى خواهم. تا اين كه قافله ى سوّم آمد و آن ها پلو شكر داشتند و قبول كرد و گفت: پانزده سال است كه شام من، غير از پلو شكر نيست!
دعاهاي توصيه شده: